“Ben ik mezelf kwijt?” Het is een vraag die verrassend veel mensen zichzelf stellen in tijden van verandering, stress of innerlijke verwarring. Maar wat betekent dat eigenlijk — jezelf kwijtraken? En is het wel mogelijk?
Er zit vaak een gevoel van verdriet, gemis, leegte, verwarring onder. Anderen zeggen dat ze het gevoel hebben dat ze “geleefd worden” door ‘de ander’, maar niet meer weten wat ze zelf willen.
Als we de vraag afpellen is het eigenlijk een gekke vraag. Blijkbaar is er een ik die iets (mijzelf) kwijt is. En er is een bewustzijn die deze gedachten kan registreren en uitspreken.
🧩 Het zelf als constructie
Wat we “ik” noemen, is vaak een verzameling rollen, overtuigingen, herinneringen en verwachtingen. Je bent ouder, partner, collega, vriend(in) — én daarbovenop heb je bepaalde ideeën over wat normaal is, hoe je zou moeten zijn, of hoe je denk dat anderen verwachten dat jij zou moeten zijn. Als die rollen of overtuigingen beginnen te wankelen (bijvoorbeeld door verlies, burn-out of levensvragen), voelt het alsof je grip op jezelf verliest. Maar wat je dan “kwijtraakt” is meestal je beeld van jezelf, niet je wezenlijke zelf. Het idee van wat ‘normaal’ is verandert.
🧘 De kern ben je nooit kwijt
In veel spirituele en psychologische stromingen — zoals mindfulness, non-dualiteit en existentiële therapie — wordt gesteld dat er een dieper niveau van “zelf” is dat niet kan verdwijnen. Je kunt het misschien even niet voelen, maar je bewuste aanwezigheid (dat wat nu dit artikel leest, voelt, ervaart) is er altijd. Rustig, stil, onbeschadigd.
🔍 Wat het gevoel wél zegt
Het gevoel jezelf kwijt te zijn is vaak een signaal:
- dat je te veel bent gaan leven volgens verwachtingen van buitenaf,
- dat je je afgesneden voelt van je waarden,
- dat je diep van binnen veel gevoel hebt, maar niet weet hoe je daar woorden aan kan geven, of ruimte voor kunt vinden die gevoelens er te laten zijn
- of dat je in een fase van innerlijke verandering zit waarin oude zekerheden loslaten.
Dat is ongemakkelijk — maar ook een kans. Want jezelf “kwijtraken” is soms precies wat nodig is om dichter bij je echte zelf te komen.
🌱 Jezelf terugvinden is niet hetzelfde als weer net als vroeger worden
Jezelf terugvinden betekent zelden teruggaan naar “hoe je was”. Het is eerder een proces van ontdekken wie je bent zonder de maskers. Dat vraagt om rust, eerlijkheid en soms begeleiding. Maar je hoeft niets nieuws te worden — alleen te herkennen wat er altijd al was, maar wat verstopt zat onder verwachtingen, angst, nare herinneringen, denkpatronen.
✨ Conclusie
Ja, je kunt het gevoel hebben dat je jezelf kwijtraakt — maar in wezen ben je jezelf nooit écht kwijt. Je diepste zelf is niet wat je doet, denkt of bereikt, maar dat wat alles in jou gewaar is. En dat ben jij, precies hier, precies nu.